Occultisme

‘Ik heb drie halfbroers en een halfzus, en ben het eerste kind van mijn ouders samen. Na mij kregen ze nog een zoontje, die aan hersenvliesontsteking is overleden. Mijn ouders noemden zich christen, maar waren het tegenovergestelde. Ze waren drugsverslaafd en als mijn moeder alcohol dronk, ging ze ruziemaken en schreeuwen. Mijn vader was heel gewelddadig tegen iedereen die het niet met hem eens was. Ik werd mishandeld en groeide op tussen drugsdealers. De heroïnespuiters kwamen bij ons over de vloer. Van mijn moeder moest ik vaak ‘vitamines’ kopen: wiet dus. Toen ik tien was, hadden we het op school over gezond eten. Ik vertelde: “Mijn moeder koopt ook vitamines. Het zit in een zakje en het is groen”. Mijn leraar had wel door dat dat niet klopte, maar ja. Als kind wist ik niet beter – ik dacht dat het normaal was. Met Kerst gingen we naar de Kerstdienst in de kerk. Soms waren mijn ouders dan ook onder invloed van drank en drugs. Daardoor keken mensen ons raar aan en voelde ik mij daar als kind niet welkom. Ik voelde me meer  geaccepteerd door de drugsverslaafden uit mijn omgeving en ging dan ook met verkeerde vrienden om. Op mijn veertiende rookte ik al wiet en op mijn vijftiende begon ik met alcohol.’

‘Ik hoorde een meisje over wicca* vertellen en vond het eigenlijk wel mooi. Ik ging me erin verdiepen en kwam erachter dat veel van mijn vrienden er ook mee bezig waren. Op een gegeven moment vroegen zij of ik priesteres wilde worden. Dat vond ik apart, want ik was heel onzeker en had het gevoel dat ik niets kon. Maar in de wicca ging alles heel makkelijk. Ik kon de toekomst voorspellen, ik kon aura’s lezen en alles wat ik over mensen zei, klopte voor mijn gevoel. Toen ik priesteres werd, ging ik mensen met lichamelijke klachten helpen. Mijn onzekerheid verdween en ik voelde me nuttig. Totdat het mijn leven ging beheersen. Ik legde elke dag kaarten om te weten wat ik wel of niet moest doen – en ik deed wat de kaarten mij vertelden. Op een gegeven moment werd ik ziek. Echt heel ziek. Het begon met hoofdpijn, maar werd steeds erger. Ik werd heel dun, kreeg diabetes en ontwikkelde een vette lever. Ook kreeg ik angstaanvallen,  werd ik depressief en dacht ik dat ik beter dood kon zijn.’

‘Ik zie dit als een gevolg van de kwade machten achter de magie. De dokters konden geen lichamelijke oorzaak vinden en ondertussen werden mijn klachten steeds erger. Ik wilde niet meer leven en mijn relatie liep stuk. Op een avond lagen de kinderen te slapen, toen het heel onrustig werd in huis. Mijn kat, die altijd heel lief was, liep blazend om mij heen. Alsof hij me wilde beschermen, hoewel ik niets zag. Op een gegeven moment kreeg ik bijna geen lucht meer. Ik dacht dat ik doodging. Ik haatte christenen en ik haatte Jezus, maar iets in mij zei: “Je moet echt Jezus roepen!”
 

Ik deed wat de stem mij ingaf en riep de Naam van Jezus. Op dat moment werd het rustig in huis en uiteindelijk kreeg ik weer lucht. Hoe meer ik Jezus’ Naam herhaalde, hoe rustiger het werd. Alsof iets weggejaagd werd door Zijn Naam. Ik was geshockeerd. Hoe kon dit? Ik ging gelijk op internet zoeken naar antwoorden. Keek naar getuigenissen van mensen, die eerst wiccan waren en daarna christen werden. Allemaal vertelden ze hetzelfde verhaal: hoe het eerst heel goed met ze ging. Maar ook, hoe ze daarna heel ziek werden, totdat ze zich aan Jezus overgaven.

Na deze avond ging het steeds beter met mij. Mijn lever herstelde, de diabetes was weg, mijn hoofdpijn verdween, mijn depressie ging over en mijn relatie herstelde. Ik kreeg weer hoop. Het is een lang verhaal, maar uiteindelijk ben ik in de kerk terechtgekomen. Ik merkte dat de Heilige Geest mij leidde. Toen ik in de kerk kwam waar ik nu lid ben, maakte Hij me duidelijk dat dit mijn thuis was. De dingen die gezegd werden gingen over mij, terwijl ik nog niemand over mijn situatie verteld had. Vorig jaar ben ik gedoopt, toen ik zwanger was van Jemuël. Zijn naam betekent ‘zoon van God’. Dit wisten we pas, nadat we hem die naam gegeven hadden… Heel bijzonder!’ 

Jezus is echt mijn rust. Door Jezus heb ik licht in mijn leven. Ik was altijd heel onzeker, maar Hij geeft mij zelfrespect. Ik voel echt Zijn liefde. Als ik heel down ben, denk ik aan Jezus en bid. Dan voel ik me beter en merk dat Hij écht bij me is.

Langzaam gaan veel slechte dingen die ik vroeger deed weg. Verslavingen verdwijnen. Ik heb zin om met christelijke dingen bezig te zijn, om me in Jezus te verdiepen en om mensen te helpen. Daarvoor zorgt de Heilige Geest. Sommige mensen denken dat de Heilige Geest weg gaat als ze gezondigd hebben, of dat Jezus dan niet meer van hen houdt. Als je echt niets meer met Jezus te maken wilt hebben, denk ik wel dat Hij weg is. Maar als je liefde voor Jezus hebt en in Hem gelooft, is Hij áltijd bij je!’

*Wicca is een natuurreligie, waarin o.a. een god (de zon) en een godin (de maan) aanbeden worden. Het wordt ook wel ‘hekserij’ genoemd. Wiccans zijn mensen die aan wicca doen.