Porno

‘Eigenlijk heb ik altijd geweten dat het niet goed was wat ik deed. Achteraf had ik er vaak heel erg spijt van. Dan vroeg ik aan God of Hij me wilde vergeven en of ik weer opnieuw mocht beginnen. Bijna altijd sprak ik met mezelf af om te stoppen. Vooral na een praise-avond, een tienerbijeenkomst of een goede kerkdienst nam ik me stellig voor: nú stop ik ermee.’

‘Dat ging een poosje goed, maar na verloop van tijd viel ik weer terug. Gewoon, dan zag ik bepaalde beelden op tv ofzo, die de begeerte weer aanwakkerden. Die begeerte ging ik dan koesteren en dan was ik weer verkocht. Zo is het een hele tijd doorgegaan. Aan de buitenkant deed ik me heel christelijk voor. Ik had met ongelovige mensen zelfs heftige discussies over het geloof. Maar ondertussen was ik met dit soort dingen bezig…’ 

‘Ik vond het vreselijk, ik voelde me heel hypocriet. Toen ik 16 was, begon het verlangen om ervan af te komen, steeds sterker te worden. Ik was steeds vaker met het geloof bezig en ik had in die tijd ook een vriendin – dat was nog een extra reden.’

‘Eigenlijk wilde ik er wel met iemand over praten, maar dat durfde ik niet. Ik dacht dat ik de enige was die hiermee zat en ik schaamde me heel erg. Een paar maanden heb ik toen best wel in tweestrijd gezeten. Aan de ene kant was er een stem die zei: doe het nou maar, ga erover praten, dan ben je er vrij van. Maar aan de andere kant: nee, doe het maar niet, want het is hartstikke stom dat je dit hebt.’

‘Op een avond kwam voor mij het keerpunt. Ik wist dat God mij wilde, maar ook dat ik me niet echt tot Hem bekeerd had. Op die avond heb ik werkelijk een keuze voor Jezus gemaakt. Diezelfde avond nog heb ik een brief geschreven waarin ik opschreef waarmee ik zat. Met die brief ben ik naar goede vrienden van mijn ouders gegaan die veel weten van de Bijbel en van het geloof. Dat was heel spannend, want ik wist natuurlijk niet hoe ze zouden reageren.’

‘Maar dat werd een enorme opluchting… Toen ze de brief gelezen hadden, zeiden ze dat ze het fijn vonden dat ik het had verteld. Later hebben ze met me gebeden en de vloeken van de verslavingen verbroken. Want verslaving is een juk waaronder je lijdt en God wil ons van zo’n juk bevrijden. Ze wezen me erop dat Jezus ons juk heeft gedragen en dat we in plaats daarvan Zijn lichte en zachte juk mogen dragen.’

‘Het was niet zo dat ik er op dat moment direct van af was. Soms kwam het terug en dan moest ik er wéér mee naar God toe. Ik merkte hoe trouw en genadig God is om mij steeds weer te vergeven, zodat ik opnieuw in vrijheid kon wandelen. Het ging met vallen en opstaan, maar ik kan nu zeggen dat ik echt bevrijd ben van mijn pornoverslaving.’

‘Het belangrijkste is dat ik steeds meer heb geleerd wie ik ben en vooral wie God is. Hij heeft mij gekocht en betaald , dus ik ben niet meer van de duivel. Ik ben met al mijn zonden aan het kruis gestorven en met Christus opgestaan. Hij leeft in mij! Hem is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Daardoor kan ik nu ‘nee’ zeggen als de duivel weer komt met zijn aanvallen. Door Jezus’ kracht blijf ik staan.’ 

‘Zo werkt het echt. Je moet gewoon ‘nee’ zeggen. God belooft in de Bijbel dat als je ‘nee’ zegt tegen de duivel, dat hij dan van je zal wijken. Dus als ik nu een verleiding tegenkom, ga ik gewoon bidden en God zoeken.’

‘Het betekent wel dat ik dichtbij God moeten blijven leven. Hoe meer ik met het geloof bezig ben, des te sterker ben ik in dit soort dingen. Als dat afzwakt, ga ik weer meer tv-kijken enzo en dan gaat het mis. Maar eigenlijk wil ik dat soort dingen gewoon niet meer. Het geloof is mijn leven geworden en dan gaat het eigenlijk vanzelf. Al blijft het natuurlijk zo dat je de verleiding niet moet opzoeken.’

‘Het is steeds meer mijn verlangen geworden om andere jongeren hierover te vertellen. Dat heb ik ook gedaan op het HGJB-Scholierenweekend. Er is bevrijding, ook van deze verslaving! Door de Geest kun je je zonden overwinnen. Maar als je niet vol bent van de Geest, dan word je weer koud en komen de begeerten weer op. Het enige wat je dan kunt doen, is er opnieuw mee naar God gaan, zodat je weer sterk wordt. Ik vind het ontzettend gaaf dat ik dit aan andere jongeren mag vertellen.’