Wilma

Wilma de Vries is door de GZB uitgezonden naar Albanië. Ze werkt in een medische kliniek en gaat met haar team ook naar dorpen waar weinig tot geen toegang tot medische zorg is om daar hulp te bieden. Lopend door de hoofdstad Tirana vertelt ze over haar roeping en de armoede die zichtbaar is.

‘Mensen tonen hun armoede of tekorten niet graag. Ze verbergen het’, zegt Wilma. Ze vertelt een voorbeeld van een vrouw die regelmatig naar de kliniek kwam. Ze had prachtige kleren aan, vond Wilma. Maar elke keer dat Wilma haar zag, had ze dezelfde outfit aan… Ze bleek erg weinig te hebben. In Albanië gebeurt het ook vaak dat mensen in een dure auto rijden, maar hun huis nog niet hebben afgebouwd. Als je hen tegenkomt op straat, lijkt het heel wat, maar hun thuissituatie is niet goed.

Goed om je heen kijken

Armoede zet mensen buiten het normale leven, dat geeft vaak een eenzaam gevoel. Wat kunnen wij daar dan mee? Het begint met de ander écht zien.

Wilma: ‘Op het eerste gezicht zie je het soms niet aan mensen, maar hier in de stad kun je als je even verder kijkt de armoede vaak wél zien, bijvoorbeeld aan het gebit of de schoenen van mensen’.

Goed om je heen kijken kan je op signalen van armoede wijzen. Die klasgenoot die steeds weinig eten mee naar school heeft. Of die vriend die nooit meegaat als het geld gaat kosten. Niet zulke goede persoonlijke verzorging, kan ook een indicatie zijn.

Omzien naar een ander

Jezus is een voorbeeld in hoe je hiermee om kunt gaan, zegt Wilma. Natuurlijk zorgt Hij voor eten en genezing, maar in de Bijbel zien we vooral ook dat Hij in gesprek is met de ander, naar mensen omziet en bewogen is.

Wilma maakt dat praktisch in haar werk. Ze biedt medische zorg mét aandacht. Dat gebeurt in Albanië niet veel. Een luisterend oor, een blik van medeleven – dat is daar vrij onbekend.

Ook de kerk in Albanië heeft dit omzien naar een ander goed door. Kerken hebben een naschools kinderprogramma waarin ze kinderen laten weten dat ze er mogen zijn, ze delen voedselpakketten uit en dienen op andere manieren in de wijk waar de kerk staat.

Het zien van de ander is het belangrijkste. Dus: kijk eens om je heen, kom in beweging en deel van wat jij hebt.