Heilige Geest

Van dat stemmetje kun je meer dan depri worden. Zeker wanneer je je eigen leven onder de loep neemt en meer ‘werken van het vlees’ dan ‘vrucht van de Geest’ (Gal. 5:19-22) ontdekt. Depri, omdat je gewoon weinig merkt van de Heilige Geest in je leven. Je ‘valt niet in de Geest’, spreekt niet in tongen, staat niet volledig in vuur en vlam, terwijl evangelische vrienden dat wel allemaal mee lijken te maken tijdens hun samenkomsten.

En dan komen de vragen: ‘Ben ik wel echt gelovig?’, ‘Heb ik de Geest wel ontvangen?’

Natuurlijk bid je dagelijks – nou ja soms vergeet je het, of val je voor het bidden al in slaap – om ‘geloof’ of ‘een nieuw hart’, maar eigenlijk heb je de hoop al een beetje opgegeven. ‘Tja, vervuld worden met de Heilige Geest, zal wel niet voor mij zijn weggelegd.’

Ondertussen probeer je zo goed en zo kwaad als het kan, niet te zondigen. Natuurlijk lukt dat niet, maar je doet (meestal) je best, denkt: ´Nou ja iedereen doet zonde.’ En je hoopt maar dat God uiteindelijk in het oordeel een beetje rekening zal houden met je zwakheden.

Het komt je dan ook wellicht vreemd over wanneer Paulus de Efeziërs beveelt: ‘Word vervuld met de Heilige Geest’, of: ‘Laat de Geest u vervullen.’ Alsof dat zomaar gaat… Je zou wel willen! Of toch eigenlijk niet? Want als de Heilige Geest aan het werk gaat, dan raak je immers de zeggenschap over je leven kwijt. Je eigen ‘ik’ moet van de troon. Iemand anders krijgt de zeggenschap: Jezus Kurios, Jezus is Heer!

Ondertussen geeft de Heere het bij monde van Paulus wel door: ‘Word vervuld!’ Dat is geen advies, maar een opdracht, of beter een bevel: ‘Laat je vervullen!’ Het is meer dan opvallend dat dit gezegd wordt tegen de mensen die ‘verzegeld’ zijn met de Heilige Geest (Ef. 1:13). Nadat de Efeziërs gedoopt zijn en Paulus hun de handen had opgelegd (Hand. 19:1-12), was de Heilige Geest op hen neergedaald en hadden ze in tongen gesproken en geprofeteerd.

Ik denk dat zoiets voor velen van ons een topervaring zou zijn. ‘Tja, dan wist ik het zeker…’ Voor Paulus is zo’n bijzondere ervaring echter niet genoeg. Later zal blijken dat dát voor de Heere Jezus precies eender is. Want ondanks zo’n ‘kickmoment’ aan het begin, moet Hij later toch tegen de Efeziërs zeggen: ‘Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerst liefde hebt verlaten… gedenk… bekeer u….’ (Openbaring 2:4).

En dat mag ons te denken geven. Zeker vandaag de dag waar iedereen op zoek is naar kickmomenten en bijzondere ervaringen.

Misschien is het daarom goed om allereerst te beseffen dat veel geest-elijk leven niet begint met een ‘fijn en warm gevoel’, maar met het besef dat ik ‘vleselijk’ ben, onheilig. Juist een gelovige ontdekt meer en meer dat er in hem of haar geen goed woont. Ook die ontdekking is werk van de Heilige Geest: afleren iets van jezelf te verwachten, maar alles van de HEERE zelf en daarom vluchten naar Jezus.

Laat dit vooral een troost zijn voor degenen die het stemmetje horen ‘Het is niks met jou… en het was ook niks… enne… het zal ook nooit wat worden…’ Het bevrijdende en verrassende van het Evangelie is namelijk dat de HEERE nu juist wel een heilige van je maakt. Op grond van het volbrachte werk van Christus word je heilig verklaard! Niet door de paus, maar door God zelf. De goede Boodschap gaat immers niet over jouw en mijn (on)mogelijkheden en wat wij moeten, maar over wat God in Jezus Christus gedaan heeft en wat Hij door Zijn Geest doet!

Ondertussen hoop ik wel dat je blijft verlangen naar méér van de Geest in je leven. In Efeze 5:18-21 kun je lezen wat de Geest uitwerkt en wat de vervulling met de Geest met je doet: ‘spreken onder elkaar’, ‘zingen en jubelen’, ‘danken te allen tijde’ en ‘onderwerping aan elkaar’. De vrucht heeft dus alles te maken met relaties: de relatie tot de HEERE en de relatie tot elkaar. In Galaten 5:22 zegt Paulus het zo: ‘Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.’

Eigenlijk wordt een liefhebber van God gekenmerkt door één vrucht: liefde. En liefde is meer dan een fijn gevoel van binnen. Waar liefde woont, is blijdschap en vrede, is lankmoedigheid (geduld), goedertierenheid (mildheid) en goedheid en is geloof (trouw), zachtmoedigheid en matigheid (zelfbeheersing).

 
Allemaal eigenschappen die voor de volle honderd procent van toepassing waren en zijn op Jezus en… op allen die herschapen worden, hervormd gereformeerd worden naar Zijn beeld (Rom. 8:29). Hij die wilde worden als wij, zorgt ervoor dat wij worden als Hij. Hij werkt de vrucht en aan de vrucht(en) herken je de Wijnstok: Jezus; ‘… en die in Mij blijft, en Ik in Hem, die draagt veel vrucht…’

Ik ga afronden, maar eigenlijk ben ik nog lang niet klaar. Over het werk van de Geest is immers nog veel meer te zeggen, maar ik laat het hier maar even bij. Wel zou ik je op willen roepen om niet krampachtig proberen vruchtbaar te zijn. Je wordt opgeroepen om in de Wijnstok te blijven. Wie dicht bij Jezus blijft, de omgang met Hem beoefent, die zal vruchtdragen en voller en voller van Hem worden!

 
En vergeet daarbij vooral de belofte van de Heere Jezus niet: ‘Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke. Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn buik vloeien’ (Joh. 7:37-38). Beloofd is beloofd!

En ondertussen mag je samen over de Bijbel en alles wat de Heere doet spreken; mag je samen God danken in alles; mag je elkaar tot dienst zijn en samen een lied aanheffen:

‘O Heil’ge Geest, kom tot Uw heerschappij.
Schenk een herleving en begin bij mij.
Doop mij met vuur, opdat ‘k mij niet meer schaam.
‘k Wil leven Heer, tot eer van Uwe Naam!’